Ακρίδες
Της Μπιλιάνα Σρμπλιάνοβιτς (Biljana Srbljanovic)
Μετάφραση: Γκάγκα Ρόσιτς
Σκηνοθετική επιμέλεια: Στρατής Πανούριος
Διαβάζουν οι ηθοποιοί: Δέσποινα Παπάζογλου, Βασίλης Βλάχος, Στρατής Πανούριος
Φόρουμ Σύγχρονης Δραματουργίας 2008
Θεατρικά κείμενα απ’ όλο τον κόσμο σε Πρώτη Ανάγνωση
7 – 8 και 9 Απριλίου 2008 – 18:30/19:45
Είσοδος ελεύθερη
Bios
Επιλογή κειμένων – Γενικός Συντονισμός Φόρουμ
ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΝΔΥΛΑΚΗ
Με τη συνεργασία της ΟΛΓΑ ΠΟΖΕΛΗ και της ΜΑΡΙΑΣ ΧΑΤΖΗΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
«Πονάς γιατί είσαι κακός. Προσπάθησε να είσαι ευγενικός και θα δεις ότι θα περάσει…» Το Καλό και το Κακό. Κανόνας πρώτος. Η Νάντεζντα και ο Μαξ. Εκείνη με το όνειρο να φανεί χρήσιμη, να φροντίζει κάποιον. Δηλαδή να παντρευτεί, ερμηνεύει ο Μαξ. «Όλοι οι ήρωες είναι πολύ γερασμένοι, ειδικά οι πιο νέοι.» Τα νιάτα και τα γεράματα. Κανόνας δεύτερος. Η Αλέγκρα και ο κύριος Ιγκνιάτοβιτς. Ο παππούς δεν ξέρει αγγλικά, ξέρει όμως η εγγονή, γι’ αυτό του τραγουδάει: «And torment won’t be trough, until you let me spend my life MAKING LOVE TO YOU.» «Ο θάνατος δεν είναι το πιο φοβερό. Υπάρχουν και χειρότερα.» Η Ζωή και ο Θάνατος. Κανόνας τρίτος. Ο Φρέντυ και ο κύριος Σίμιτς. Ένας σκύλος μακριά από το σπίτι. Σ’ έναν αυτοκινητόδρομο. Το ίδιο και ένας άνθρωπος. Καθώς τον θάβει μια βροχή από ζάχαρη. Τρεις κανόνες του παιχνιδιού. Σ’ έναν κόσμο Ακρίδων, όπου εμείς οι ίδιοι γινόμαστε Ακρίδες. Γκριζοπράσινες, εφήμερες, απαιτητικές και επιθετικές Ακρίδες. Μοναχικές. Επειδή είμαστε μικροπρεπείς. Πρώιμα γερασμένοι. Υπερφίαλα άτρωτοι. Ενώ θα μπορούσε κάλλιστα:
ΝΑΝΤΕΖΝΤΑ: Τι υπέροχη μέρα. Λένε πως θα είναι η τελευταία.
ΜΑΞ: Μερικές φορές κάνουν λάθος.
Γκάγκα Ρόσιτς
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ
hellastheatre.gr
Φόρουμ σύγχρονης δραματουργίας
jdp.rs locusts
protothema.gr
