Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού Ι
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΕΘΕΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ
Φεβρουάριος – Ιούνιος 2016
Σκηνοθέτης – Εμψυχωτής: Στρατής Πανούριος
Κείμενα – σκηνικά – κοστούμια και ερμηνεία : τα μέλη της Θεραπευτικής Κοινότητας.
«Στα πλαίσια των θεατρικών εργαστηρίων με τίτλο «Ο Παίκτης της Στιγμής» τα οποία ξεκίνησαν το Φεβρουάριο του 2016 και ολοκληρώθηκαν τον Ιούνιο του 2016, ο σκηνοθέτης Στρατής Πανούριος σε συνεργασία με τα μέλη της Θεραπευτικής Κοινότητας δημιούργησαν τη θεατρική παράσταση «Ο Καλεσμένος», με αφορμή το ποίημα του Ρ.Κίπλινγκ “Αν” οι συμμετέχοντες έγραψαν τα δικά τους “Αν”, στα οποία βασίστηκε η παράσταση. Τις παραστάσεις στις 21 και 22 Ιουνίου παρακολούθησαν οι εργαζόμενοι του ΚΕΘΕΑ «Εν Δράση», καθώς και τα μέλη της συμβουλευτικής. Οι θεατρικές παραστάσεις έγιναν μέσα στις φυλακές στο χώρο του ΚΕΘΕΑ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών».
Αποσπάσματα από τα κείμενα των συμμετεχόντων
“Αν είχα το μυαλό μου εδώ, θα ζούσα τη στιγμή, που η ανάμνηση θα έμενε αληθινή. Αν εκτιμούσα το εαυτό μου, θα ήταν σοβαρός, τώρα που έχω εκτεθεί πρέπει να κάνω αλλιώς.”
“Αν έχω να επιλέξω ανάμεσα στο χαλάρωμα και την αδιαφορία προτιμώ την ζωντάνια και την ενέργεια του σώματος”
“Αν θα μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω θα ήθελα να έχω γίνει κάτι άλλο από αυτό που έγινα στην πορεία της ζωής μου και να έχω αξίες και καθαρές στιγμές”
“Αν θα μπορούσα να πέρναγα εύκολα από τη θεωρία στην πράξη..”
“Αν δεν έκανα χρήση, αν ήμουν ειλικρινής, αν πρόσεχα με τις σχέσεις μου, αν δεν ήμουν εγωιστής..”
“Αν είχα κρατήσει το μικρό παιδί μέσα μου, αν σκεφτόμουνα για τις συνέπειες για τις πράξεις μου..”
“Αν θυμόμουν τότε που ήμουν μικρός, που πηγαίναμε στο εξοχικό της Γιαγιάς, όλη η οικογένεια μαζί και τρώγαμε τα υπέροχα κέικ της Γιαγιάς έξω στην αυλή τι ωραία που περνούσαμε”
“Αν είχα μείνει όταν έφυγα, αν δεν είχα δυνατές αδυναμίες”
Το ποίημα του Ρ.Κίπλινγκ
ΑΝ…
Αν να κρατάς μπορείς το λογικό σου, όταν τριγύρω σου όλοι τά’ χουν χαμένα και σ’ εσένα ρίχνουν την αιτία,
Αν να εμπιστεύεσαι μπορείς τον ίδιο τον εαυτό σου, όταν ο κόσμος δεν σε πιστεύει, κι αν μπορείς να του συχωρνάς αυτή τη δυσπιστία,
να περιμένεις αν μπορείς, δίχως να χάνεις την υπομονή σου,
κι αν όλοι σε συκοφαντούν, να μη καταδεχθείς ποτέ το ψέμα,
κι αν σε μισούν εσύ ποτέ σε μίσος ταπεινό να μην ξεπέσεις,
μα να μην κάνεις τον καλό ή τον πολύ σοφό στα λόγια,
Αν να ονειρεύεσαι μπορείς και να μην είσαι δούλος των ονείρων,
Αν να στοχάζεσαι μπορείς δίχως να γίνει ο στοχασμός σκοπός σου,
Αν ν’ αντικρίζεις σού βαστά το θρίαμβο και τη συμφορά παρόμοια,
κι όμοια να φέρνεσαι σ’ αυτούς τους δυο τυραννικούς απατεώνες,
Αν σου βαστά η ψυχή ν’ ακούς, όποιαν αλήθεια εσύ είχες ειπωμένη,
παραλλαγμένη απ’ τους κακούς, για να’ ναι για τους άμυαλους παγίδα,
ή συντριμμένα να θωρείς όσα σου έχουν ρουφήξει τη ζωή σου,
και πάλι να ξαναρχινάς να χτίζεις μ’ εργαλεία που ‘ναι φθαρμένα,
Αν όσα απόκτησες μπορείς, σ’ ένα σωρό μαζί να τα μαζέψεις
και δίχως φόβο μονομιάς κορώνα ή γράμματα όλα να τα παίξεις
και να τα χάσεις και απ’ αρχής ατράνταχτος να ξεκινήσεις πάλι
και να μη βγάλεις και μιλιά ποτέ γι’ αυτόν τον ξαφνικό χαμό σου,
Αν νεύρα και καρδιά μπορείς και σπλάχνα και μυαλό, όλα να τα σφίξεις,
να σε δουλέψουν ξαναρχής κι ας είναι από πολύν καιρό σωσμένα
και να κρατιέσαι πάντα ορθός, όταν δε σου ‘χει τίποτα απομείνει
παρά μονάχα η θέληση, κράζοντας σ’ όλα αυτά «βαστάτε»,
Αν με τα πλήθη να μιλάς μπορείς και να κρατάς την αρετή σου,
με βασιλιάδες να γυρνάς δίχως απ’ τους μικρούς να ξεμακραίνεις,
Αν μήτε φίλοι μήτ’ εχθροί μπορούνε πια ποτέ να σε πειράξουν,
όλο τον κόσμο ν’ αγαπάς, μα και ποτέ πάρα πολύ κανένα,
Αν του θυμού σου τις στιγμές, που φαίνεται αδυσώπητη η ψυχή σου,
μπορείς ν’ αφήσεις να διαβούν την πρώτη ξαναβρίσκοντας γαλήνη,
δική σου θα’ ναι τότε η γη μ’ όσα απάνω της κι αν έχει,
και κάτι ακόμα πιο πολύ:
Άντρας αληθινός θά’ σαι παιδί μου!
Ρ. Κίπλινγκ
ΚΕΘΕΑ – δελτίο τύπου
ΚΕΘΕΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ