Μιλήσαμε με τον άνθρωπο που διδάσκει Σαίξπηρ στις ελληνικές φυλακές
Το Σάββατο 13 Μαΐου, στο πλαίσιο του TEDxAthens 2017, θα μιλήσει ένας Έλληνας σκηνοθέτης, που κάνει κάτι το μοναδικό για τη χώρα μας:
Συνεργάζεται με τις Φυλακές Κορυδαλλού από τον Ιανουάριο του 2016, πραγματοποιώντας μία σειρά από δράσεις που αφορούν το θέατρο, ανοίγοντας τους πνευματικούς ορίζοντες ανθρώπων που θεωρούνται πια “καμένα χαρτιά”.
Ο Στρατής Πανούριος κάνει θεατρικά μαθήματα, δίνει παραστάσεις και γενικώς πρωταγωνιστεί σε μία σειρά από θεατρικές ενέργειες πίσω απ’ τα αμπαρωμένα κελιά του Κορυδαλλού.
Οι έγκλειστοι μεταμορφώνονται κάτω από τις οδηγίες του σε μαθητές και ηθοποιούς, “δραπετεύοντας” για λίγο απ’ τη δύσκολη καθημερινότητά τους, με όχημα την τέχνη.
Μιλήσαμε μαζί του και αυτά είναι όσα μας είπε:
Διδάσκεις στο 1ο εργαστήριο Θεάτρου. Βίωσες προκατάληψη απ’ τους δικούς σου ανθρώπους; Σου είπε κάποιος πχ “τι πας να κάνεις”, “να προσέχεις εκεί μέσα” και άλλα τέτοια;
Συμμετέχω στην δημιουργία του 1ο Εργαστήριου Θεάτρου των φυλακών το οποίο ανήκει σε μια πρωτοπόρα συνεργασία των φυλακών Κορυδαλλού, του Εθνικού Θεάτρου και του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αυτό που βίωσα από τους δικούς μου ανθρώπους είναι η ενθάρρυνση και η χαρά της συμμετοχής μου σ’ αυτή την εξαιρετική προσπάθεια.
Διδάσκεις ένα έργο του Σαίξπηρ, την “Τρικυμία”. Σε μια παλιότερη ταινία-ντοκιμαντέρ με τον τίτλο “Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει”, είδαμε επί της οθόνης πάλι κρατούμενους, αυτή τη φορά σε ιταλικές φυλακές, να διδάσκονται πάλι ένα έργο του Σαίξπηρ. Γιατί διαλέξατε και οι δύο σκηνοθέτες αυτόν τον δραματουργό;
Ο Σαίξπηρ είναι ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς που εξερευνούν σε βάθος την εσωτερική χώρα των “κακών” ηρώων. Ο Ριχάρδος ο 3ος, ο Ιάγος και οι άλλοι ήρωες συνεχίζουν να μας συναρπάζουν και να τους παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα. Ο Σαίξπηρ είναι πηγή έμπνευσης γιατί δεν παίρνει θέση για το τι σημαίνει καλό ή κακό, ξεδιπλώνει τα γεγονότα και αφήνει το θεατή να αποφασίσει.
Εκτός από την Ιταλία, ο Σαίξπηρ απ’ ότι γνωρίζω διδάσκεται ήδη και σε φυλακές της Αμερικής και του Καναδά.
Θα υπάρξει και εδώ κάποιο παρόμοιο ντοκιμαντέρ-ταινία, το οποίο θα προβληθεί και στις ελληνικές αίθουσες; Θα δούμε ένα ελληνικό “Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει”;
Αν είχαμε μια κάμερα κατά τη διάρκεια των προβών θα μπορούσαμε να φτιάξουμε μια εξίσου δυνατή ταινία. Ίσως και πιο δυνατή. Για την ώρα οι εμπειρίες, οι εικόνες και οι στιγμές καταγράφονται στη δική μας προσωπική βιογραφία και αυτό από μόνο του είναι θαυμαστό.
Εν τέλει πώς βοηθάει το Θέατρο συγκεκριμένα (και όχι γενικά η τέχνη) αυτούς τους ανθρώπους να σωφρονιστούν; Τους βλέπεις να έχουν κερδίσει κάτι;
Το θέατρο στην Αρχαία Ελλάδα, είχε θεραπευτικές ιδιότητες και για τους συντελεστές και για τους θεατές, δεν είναι τυχαίο πως στην Επίδαυρο δίπλα στο Ασκληπιείο “το θεραπευτήριο του σώματος” είχε χτιστεί και το θέατρο “το θεραπευτήριο της ψυχής”.
Θα ήθελες να μοιραστείς την πιο δυνατή σου εμπειρία μέχρι στιγμής μέσα στις φυλακές;
Αυτή την εμπειρία θα την μοιραστώ αύριο στο TEDx Athens 2017.
Έχεις πει σε κάποιον “εσύ με το που βγεις, μην ξαναμπλέξεις πουθενά. Είσαι ταλέντο, τράβα σε κάποια δραματική να γίνεις ηθοποιός”;
Στην ομάδα μας έχουμε ήδη ηθοποιούς – καλλιτέχνες και μάλιστα εξαιρετικούς, δεν είμαι βέβαιος αν θα χρειαστούν στο μέλλον κάποια δραματική σχολή, οι εμπειρίες της ζωής αρκούν γιατί αυτές περιλαμβάνουν την πιο σημαντική σπουδή.
Γιατί θα πρέπει κάποιος να έρθει να σε ακούσει στο TedX;
Στο TEDx πιστεύω ότι δεν πάει κανείς για να ακούσει μόνο έναν ομιλητή, εκεί αποκαλύπτεται ένας ολόκληρος κόσμος εμπειριών και προσπάθειας που ξεδιπλώνεται μέσα από τους πολλούς ομιλητές και συμβάλει στην διάδοση ιδεών που δημιουργούν έναν θαυμαστό καινούριο κόσμο για το κοινό καλό. Η αξία του ενός γίνεται μέρος του όλου. Στο TEDx το “εγώ” γίνεται “εμείς” και αυτό είναι πολύ σπουδαίο.
Συνέντευξη: Κώστας Μανιάτης
Πηγή: provocateur.gr